معنی نوعی استکان قدیمی

کمرباریک

اسلیمی

شنی

شانی

یرم

برنو

استکان. [اِ ت ِ] (ع مص) فروتنی نمودن. خوار گردیدن. (منتهی الارب).

استکان. [اِ ت ِ] (روسی، اِ) (از روسی اِستاکان) ظرفی که در آن چای و قهوه و غیره آشامند. پیاله.

زجاج

(اِ تِ) [روس.] (اِ.) ظرف کوچک استوانه ای شکل از جنس شیشه یا بلور که معمولاً جهت نوشیدن چای به کار می رود.

ظرف کوچک استوانه‌ای و‌ شیشه‌ای یا بلوری برای خوردن چای و مایعات دیگر،

ظرفی که در آن چای میاشامند، پیاله

bicchiere

Glas (n), Gläsern, Verglasen

تن در داد به , تسلیم شد , زیر بار رفت , را پذیرفت , را بر خود هموار کرد , فروتنى کرد نسبت به

832